lieve Gizmo vandaag 12-3-2011 heb ik dan alsnog afscheid van je moeten nemen.

                               vorige week  ging je wat moeizamer lopen en ademde wat zwaarder vrijdags zijn  we naar de dierenkliniek

                               gegaan en daar bleek dat je een gezwel in je buik had en werd je s'maandags geopereerd en goed nieuws

                               het zag er allemaal goed uit je mild was verwijderd en zover ze konden zien was het goed, een stukje werd opgestuurd

                               dinsdags wilde je nog niet eten maar wel bij je meisjes zijn woensdag ging je weer eten en blaffen als je de riem zag

                               dus het zag er geweldig uit maar donderdags wilde je weer bijna niet eten vrijdag weer naar de dierenarts geweest

                               weer medicijnen mee gekregen zaterdag ochtend keek je me aan en viel om en liet je urine lopen weer met spoed naar

                               de kliniek je kon heel moeilijk ademen en je hart en longen waren het op aan het geven lieve kanjer ik had je nog

                               zo graag bij me gehad je was een kanjer maar voor jou moest ik de stap maken om je te laten gaan en pijn verdiende je niet

                               je was een echte rottweiler zoals ze horen te zijn lief betrouwbaar maar op de training stond je je mannetje

                               6 jaar lang hebben we samen getraind het was alles voor je ook op de show scoorde je geweldige resultaten

                                al vond je er niks aan jij ging veel liever trainen met het vrouwtje we hebben samen het IPO 3 gehaald

                               door weer en wind lieve schat wat heb ik van je genoten je leeft nu voort in je geweldige nakomelingen

                                waarvan ik 2 dochters heb Gina en Quincey en je kleinzoon Shadow die zoveel goeds van je heeft

                                lieve schat rust zacht bij je andere maatjes vergeten zal ik je nooit missen zal ik je zeker

                              

                              

                   

                                                                                        

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                       

                                                                                                                       dedeze foto is een dag voor je operatie gemaakt

 

Als tranen een trap konden bouwen
en herinneringen een brug
dan klommen we hoog de hemel in
en brachten je mee terug
als sterren konden spreken
als sterren konden zien
zou je dan vanavond heel even willen zwaaien
en twinkelen als een groet
zodat wij hier beneden weten
hoe het zonder jou verder moet